ostatecznie Norwidowi

Grzesiek z nick-ąd

wielkim jest dobro roznosić
tak cicho żeby nie chcieli
serca w metal ozłocić
jak wolność szlachetnych kamieni

wielkim jest znosić nieznośne
i kochać co niekochane
by każde następne przedwiośnie
miało swój własny testament

żeby rozdawać a nie brać
i wierzyć tak by nie gdybać
wielkość na tyle jest pewna
na ile śmierć sprawiedliwa

 

Grzesiek z nick-ąd
Grzesiek z nick-ąd
Wiersz · 25 stycznia 2018
anonim
  • Beata Igielska
    Rzadko wystawiam tu tak wysokie oceny, gdyż w kwestii poezji jestem wyjątkowo wymagająca.
    Udźwignąłeś temat, a jak wiadomo - niełatwo jest być skazanym na ciężkie norwidy:)
    Gratuluję i pozdrawiam:)

    · Zgłoś · 6 lat