Literatura

przewiosenny (wiersz)

Grzesiek z nick-ąd

 

tyle wybuchło i zgasło już wiosen
a ciągle w trawie pytają mnie świerszcze
ile jeszcze pod żebrami uniosę
miłości pierwszej

tyle już wierszy wyrwało mi serce
a wciąż poezji uczę się na pamięć
bo pod żebrami ma szczególne miejsce
pierwsze kochanie

tylu już ludzi przeszło mimochodem
że trudno kogoś przyłożyć do rany
a ja od dziecka aż po siwą brodę
w nich zakochany

coś jest w człowieku dziwnego na wiosnę
że się w poezji doszukuje streszczeń
a ja to wszystko odmieniam beztrosko
w miłości pierwsze

 

 


wyśmienity 3 głosy
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Krzysztof Maria Szarszewski
Krzysztof Maria Szarszewski 23 kwietnia 2018, 17:53
.. i to jest poezja przez wielkie P :)
przysłano: 22 kwietnia 2018 (historia)

Inne teksty autora

piosenka przeufna
Grzesiek z nick-ąd
piosenka na każdą okazję
Grzesiek z nick-ąd
Makatka współwinna
Grzesiek z nick-ąd
piosenka na bezdechu
Grzesiek z nick-ąd
krótki wiersz do poprawki
Grzesiek z nick-ąd
wiersz dojrzewający
Grzesiek z nick-ąd
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca