Literatura

krótki wiersz o bezkresie (wiersz)

Grzesiek z nick-ąd

 

Jest we mnie wyryta głęboko
tamta ścieżka z tobą donikąd,
w której radość budziła niepokój,
że ostatnią być może muzyką.

Jest wycięty smutek pod żebrem
jak dwa serca w korze bukowej,
które zrosły się harde i gniewne,
a nie zdążył wyrosnąć z nich człowiek.

I są ludzie tlumni szaleni,
którym młodość i miłość nie służy.
Tylko nie ma we mnie zieleni,
bym cię umiał jeszcze obudzić.

 

 


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 13 lipca 2018 (historia)

Inne teksty autora

piosenka przeufna
Grzesiek z nick-ąd
piosenka na każdą okazję
Grzesiek z nick-ąd
Makatka współwinna
Grzesiek z nick-ąd
piosenka na bezdechu
Grzesiek z nick-ąd
krótki wiersz do poprawki
Grzesiek z nick-ąd
wiersz dojrzewający
Grzesiek z nick-ąd
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca