wiersz drogi (wiersz)

jak beatnik

wyruszyć po prawdę

która jest o autostradę

własnych wersów stąd

lecz i na każdej stronie

podmiotu wędrującego

a potem mieć to wcielenie

na końcu języka

by jako pasażer

wypisów literatury

odczytać przez okno poety

znaczenia tamtych

przemyślanych ścieżek

które kiedyś wyczerpały

niebieski wkład jego życia