Most (wiersz)

Most

Chociaż już umiem się leczyć

Wlać znowu to co wylane

Strach w centymetrach wymierzyć

Unieść i zmieść co spękane

Ni dusza Cię nie zastąpi...

Choć czarny głaz w innym sercu

gra niezliczone walce

I koszmar jest- lecz nie w cieniu

i nie uciskam łez palcem

Wolność daleka ode mnie...

Dusza gra pieśń o nadziei,

że kiedy będzie przy moście

Szarym, nie zimnym lecz pustym

Bez żalu ty wyjdziesz do mnie…

I wtedy odżyję...