Epitafium na grobach umarłych (nie)znajomych (wiersz)

czasami odwiedzam groby umarłych

ich wieczyste milczenie uspokaja mnie

ich usprawiedliwione milczenie i moje

zupełnie nieuzasadnione myślę:

oni także nie wiedzą

w gruncie rzeczy nie różnimy się wcale

i to powinno niepokoić najbardziej

umarli cicho śmieją się ze mnie

pozwalam im na to niech choć tyle mają

 z własnej śmierci mojego życia

jak na osobę żyjącą przystało

zachowując pozory nieśmiertelności

z wyższością odczytuję z nagrobków

daty śmierci urodzenia

epitafium:

ciche pytania skrywane żale nadzieja

rozpaczliwa chęć wytłumaczenia świata

próby odnalezienia sensu

którego nie ma