Literatura

Jokohama (wiersz klasyka)

Władysław Broniewski

Tam, gdzie pod żaglem polarnym płynie Daleki Wschód,
gdzie jak w słonecznej banderze, morze i niebo się łączy,
wylękłą Jokohamę w snach dręczy zmora wód -
zgrzybiały Fudźi-Jama, w morzu ukryty Japończyk.

I słyszy Jokohama głuchy, stłumiony huk,
jak gdyby tupot podziemny lub wielką bitwę gdzieś blisko,
jak gdyby druzgotane piętami olbrzymich nóg
waliły się drapacze nieba w San Francisco.

Wsłuchana w ziemi tępy, monotonny rytm,
wytęża morskiej latarni oczy wyblakłe i szklane
i widzi na czarnych morzach lądów płynące kry -
Japonie i Europy - zastygłe jak Herculanum.

A my, wpatrzeni w ciemność, wsłuchani w obroty gwiazd,
czując drżenie tej ziemi, słysząc jej oddech ciężki,
w piersiach nosimy ognie i depcąc kratery miast,
rozpalamy ogromny wulkan kuli ziemskiej.

przysłano: 5 marca 2010

Władysław Broniewski

Inne teksty autora

Poezja
Władysław Broniewski
Na odjezdne
Władysław Broniewski
Ballady i romanse
Władysław Broniewski
Spowiedź
Władysław Broniewski
14 kwietnia
Władysław Broniewski
Przypływ
Władysław Broniewski
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca