Siedząc tak chętnie przy zamrłych (88) (wiersz klasyka)
Emily Dickinson
Siedząc tak chętnie przy zmarłych -
Nagle stali się nam nieodżałowani -
Po omacku szukając zniknionych -
Mino że cała reszta jest z nami.
Kaleką matematyką
Obliczmy swoją wartość - chociaż
Malejąca, lecz stale ogromną
W naszych własnych oczach-dusigroszach!
przysłano:
5 marca 2010