sonet 46

Śmiertelną wojnę serce z okiem toczy,
Jak mają łupy z twej istoty dzielić.
Twój widok pragną zabrać sercu oczy,
A serce nie chce im tego udzielić.
Me serce twierdzi, że cię przechowuje
Tam, gdzie nie wedrą się oczu kryształy;
Oko w tym prawdy żadnej nie znajduje
Mówiąc, że w nim się skrył twój obraz cały.
By postanowić w tej sprawie, zebrano
Sąd myśli, w sercu mających mieszkanie,
I wspólną wolą ich wyrok wydano:
Oczy część wezmą, część serce dostanie.
     I tak: do oczu twój obraz należy,
     A serce w głębi mego serca leży.