Umysł jest

Edward Estlin Cummings

Umysł jest swoim własnym pięknym więźniem
mój patrzył długo w lepki księżyc, co ogromne
nowe skrzydła otwierał o zmierzchu do lotu,

aż pewnego dnia powiesił się skromnie.

Ostatnią rzeczą, którą jeszcze wzrokiem złowił,
byłaś ty, naga pośród nienagich przedmiotów,

twoje ciało, to zwierze niczym różdżka zwięzłe
i pełne wędrujących gdzieś z płytkim pomrukiem
krwi ; twoja płeć zgrzytała jak kij bilardowy,
który trzeba niedbale metodycznym ruchem
nacierać kredą, aby chybienia się ustrzec.
Poczuł smak róż, robaków i okien, zachłysnął

się śmiechem, i powieki tak mocno zacisnął,
jak dziewczyna zaciska lewą dłoń na lustrze

Inne teksty autora

Edward Estlin Cummings
Edward Estlin Cummings
Edward Estlin Cummings
Edward Estlin Cummings
Edward Estlin Cummings
Edward Estlin Cummings
Edward Estlin Cummings
Edward Estlin Cummings