Ważne- co tu; co tam- dalekie nazbyt.
A owo tutaj- skrzetne, zaprzątnięte,
zajęte sobą, całkiem niepojęte.
Wyspa podobna jest do małej gwiazdy,
której okrutny przestwór (że zbyt drobna)
nie zauważa nawet, gdy ją burzy.
Ona zaś opuszczona w swej podrózy,
osobna,
by wszystko to dobiegło jednak kresu,
na oślep- wzdłuż samoobranych torów-
próbuje brnąć, wymknąwszy się z zakresu
systemów, planet, słońc i gwiazdozbiorów.
WYSEPKA cz.II
Rainer Maria Rilke
Inne teksty autora
Rainer Maria Rilke
Rainer Maria Rilke
Rainer Maria Rilke
Rainer Maria Rilke
Rainer Maria Rilke
Rainer Maria Rilke
Rainer Maria Rilke
Rainer Maria Rilke
Rainer Maria Rilke
Rainer Maria Rilke
Rainer Maria Rilke
Rainer Maria Rilke
Rainer Maria Rilke
Rainer Maria Rilke
Rainer Maria Rilke
Rainer Maria Rilke
Rainer Maria Rilke