WYSEPKA cz.II (wiersz klasyka)

Ważne- co tu; co tam- dalekie nazbyt.
A owo tutaj- skrzetne, zaprzątnięte,
zajęte sobą, całkiem niepojęte.
Wyspa podobna jest do małej gwiazdy,
której okrutny przestwór (że zbyt drobna)
nie zauważa nawet, gdy ją burzy.
Ona zaś opuszczona w swej podrózy,
osobna,
by wszystko to dobiegło jednak kresu,
na oślep- wzdłuż samoobranych torów-
próbuje brnąć, wymknąwszy się z zakresu
systemów, planet, słońc i gwiazdozbiorów.