Literatura

Chciałbym być potokiem... (wiersz klasyka)

Sándor Petőfi

Chciałbym być potokiem
I szumiąc wspaniale
Z gór nieścigłych okiem
Toczyć swoje fale
Gdyby moja miła
Małą rybką była
Pływała ochoczo
Z falą mą przeźroczą.

Chciałbym być ja lasem
Dąbrową zieloną
I strumienia pasem
Swe przystrajać łono.
Gdyby moja miła
Ptaszkiem małym była
Gniazdko w lesie słała
Piosnki w nim śpiewała.

Chciałbym być ruiną
Nad skały urwiskiem
Lat, co szybko płyną
Posępnym zwaliskiem
Gdyby moja miła
Barwinkiem mi była
I w zielone dłonie
Me objęła skronie.

Chciałbym ja być chatką
W dolinie lub górze
Której strzechę gładką
Drą i szarpią burze
Gdyby moja miła
Ogniem w chatce była
By jej ciepło całą
Chatkę ożywiało.

Chciałbym ja być chmurą
I przez wiatry gnany
Pożeglować górą
Nad lasy i łany
Gdyby moja miła
Zorzą zmroku była
W blade lica moje
Lała blaski swoje.


przysłano: 6 maja 2023 (historia)

Sándor Petőfi

Inne teksty autora

Łzy i gwiazdy
Sándor Petőfi
Jak się Madyar bawi
Sándor Petőfi
Co płynie tam w uboczu?...
Sándor Petőfi
Moja miłość
Sándor Petőfi
Pijąc wino
Sándor Petőfi
Bawcie się!
Sándor Petőfi
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca