* * * [Może ten stary,]

Może ten stary, z którym jechałem tramwajem 
To był Bóg... Czeka, żyje, starzeje się z nami 
Coś tam się mu udaje, cos tam nie udaje... 
Jednym skinieniem palca silniej niż dynamit 
Rozwaliłby to wszystko... Ale co rozwalać 
I jak z kawałków na nowo ustalać 
Nie wie... 
Powoli z teczuszki wyjmuje 
Ciało chleb i w palcach zżółkłych łamie, żuje 

Czasem on mnie częstuje, czasem ja częstuję 
I spożywamy 
Sobie 
Co tam mamy