Literatura

Wołaniem, wołam cię (wiersz klasyka)

Ernest Bryll

 

 

    Przez las, przez bór, przez ciemność chmur
    Przez wiatr, przez grad, przez deszcz
    Przez mgłę, przez śnieg, przez kamień chmur
    Wołaniem, wołam Cię

 

    Przez chleb, przez ból, przez mroku mrok
    Przez krew, przez sól, przez łzy
    Przez wody wód, przez złego zło
    Płonąca gwiazdo, przyjdź

 

    O zejdź jak grom nad każdy dom
    I daj nam pić swój blask
    O przywróć sen człowieczym snom
    A piołun spal wśród traw

 

    Niech głód, niech mróz nie ściga nas
    Przez wiatr, przez grad, przez deszcz
    Przez mgłę, przez śnieg, co wiecznie trwa
    Wołaniem wołam Cię

 

    Przez chleb, przez ból, przez mroku mrok
    Przez krew, przez sól, przez łzy
    Przez wody wód, przez złego zło
    Nadziei gwiazdo przyjdź

 

    O zejdź jak grom nad każdy dom
    I daj nam pić swój blask
    O przywróć sen, człowieczym snom
    A piołun spal wśród traw


przysłano: 5 marca 2010

Ernest Bryll

Inne teksty autora

Kantyczka
Ernest Bryll
***
Ernest Bryll
Cóż
Ernest Bryll
Baranek
Ernest Bryll
Cóż
Ernest Bryll
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca