Nietoperze

Gdy już noc odetchnie szerzej
Ponad dachy, ponad wieże
Lecą czarne nietoperze
W nieprzejrzaną mgłę.
I na złość wszelkiemu lichu
Gdzieś po ciemku, gdzieś na strychu
Wywołują wciąż po cichu
Swoje czary złe.

      Jak nietoperze
      Mamy nocne sekrety,
      Jak nietoperze
      Słuchamy wielkomiejskich ech.
      W nocy dziwnej atmosferze,
      Gdzie rozkoszy księżyc strzeże,
      Krążą ludzie-nietoperze
      Pijąc słodki grzech.

Unikając ludzkich sideł,
Na bezszumnych błonach skrzydeł
Lecą w mrok na kształt straszydeł
W księżycowy mrok.
I znikają w nocnej ciszy
Ni to ptaki ni to myszy,
Gdzie już nikt ich nie dosłyszy,
Gdzie nie dojrzy wzrok.

      Jak nietoperze
      Mamy nocne sekrety,
      Jak nietoperze
      Słuchamy wielkomiejskich ech.
      W nocy dziwnej atmosferze,
      Gdzie rozkoszy księżyc strzeże,
      Krążą ludzie-nietoperze
      Pijąc słodki grzech.