18 kwietnia

Sylvia Plath

osad ze wszystkich dni zaprzeszłych
gnije we wnęce mojej czaszki

i gdyby żołądek skurczył się bardziej
z powodu znajomej
ciąży albo zaparcia

nie zapamiętałabym cię

a może to z powodu snu
rzadkiego jak serozielony księżyc
z powodu jedzenia
pożywnego jak fiolet liści
to właśnie z tych powodów

i w kilku śmiertelnych
jardach trawy
w kilku gwiazdach na niebie i w czubkach drzew

przyszłość przepadła wczoraj
tak łatwo, tak nieodwracalnie
jak tenisowa piłka o zmierzchu

Inne teksty autora

Sylvia Plath
Sylvia Plath
Sylvia Plath
Sylvia Plath
Sylvia Plath
Sylvia Plath
Sylvia Plath
Sylvia Plath
Sylvia Plath
Sylvia Plath
Sylvia Plath
Sylvia Plath
Sylvia Plath
Sylvia Plath
Sylvia Plath