Jest nas troje (wiersz klasyka)

Jest nas troje: ja i oczy moje, 

       Spoglądamy ku sobie samotrzeć; 

Tak się chłodu twego serca boję, 

       Nie wiem, jak do ciebie dotrzeć. 



Zawładnęły życiem moim zmory 

       I trucizny mieszkają w mym chlebie; 

Jestem chory, jestem bardzo chory 

       Na istnienie bez ciebie. 



Dzień się za dnia między nami mroczy, 

       Noc nie dnieje nigdy między nami, 

Siedzę obok, patrzę w twoje oczy, 

       A ty jesteś za górami, za lasami!