Niebo i piekło

Dusza moja zatroskana do mnie rzekła: 
"Obiecałeś mi pośmiertnie ciszę nieba, 
A ja czuję, że dostanę się do piekła, 
Choć mi właśnie odpoczynku tak potrzeba. 

Żądzą uciech zaszkodziłeś mnie i sobie, 
Ostatecznie - ciało jeden w życiu cel ma, 
Ale ono się rozsypie w ciemnym grobie, 
A ja przetrwam, bo ja jestem nieśmiertelna. 

Śmierć się zbliża, tylko patrzeć, jak tu stanie, 
Pomyśl, zrób coś, zamiast głupstwa pleść w malignie, 
Zanim umrzesz - na wieczyste pożegnanie 
Powiedz słowo, bo mój los się wnet rozstrzygnie." 

Rzekła za mnie śmierć uspołeczniona: 
"Jest decyzja ministerstwa, próżne słowa, 
Z Polski droga jest do piekła wyznaczona, 
Nie do nieba, bo to strefa dolarowa."