Fatalizm (wiersz klasyka)

Ciebie jedną wiecznie mam przed oczyma,

Tyś mój obłęd, tyś mój ból i ostoja...

Wszystko przetrwa, przeboleje, przetrzyma

Taka miłość nieśmiertelna jak moja.



Byłem słowem, byłem cieniem i duchem,

Teraz jestem echem twego patosu.

Los przytwierdził mnie do ciebie łańcuchem,

I już nie ma wybawienia od losu.



Muszę czekać z rozpaczliwym uporem,

Muszę umrzeć albo żyć z tobą razem...

Nie odrąbiesz mnie od siebie toporem,

Nie wypalisz rozpalonym żelazem!



(1942)