Literatura

Życie upadłe (wiersz klasyka)

Jan Brzechwa


Lata najmłodsze niosły na rękach śpiewną zapowiedź -
Latom gasnącym pora już wielka śmiercią wyzdrowieć!

Dni w kalendarzach pachną bezsennie smutkiem i ciałem,
Życie upływa, życie upadłe, opustoszałe...

Słowa pisane palcem po wodzie, sobie a Bogu,
Szumią i szumią, z fali dalekiej wrócić nie mogą.

Zegar skanduje rytmikę czasu srebrnym wahadłem,
Sobie a Bogu życie upływa, życie upadłe.

(1940)





przysłano: 4 czerwca 2009

Jan Brzechwa

Inne teksty autora

Atrament
Jan Brzechwa
Babulej i Babulejka
Jan Brzechwa
Październik
Jan Brzechwa
Dzień zaduszny
Jan Brzechwa
Ojciec
Jan Brzechwa
Biały wiersz
Jan Brzechwa
Droga
Jan Brzechwa
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca