Na Wielkiej Niedźwiedzicy

Gdziekolwiek cię dopadnę, gdziekolwiek cię pochwycę, 
Zabiorę cię do siebie, na Wielką Niedźwiedzicę. 

Znużyły mnie już ziemskie rozboje i podboje, 
Na Wielkiej Niedźwiedzicy rozbiłem szatry moje, 

Na siedmiu wielkich światach, na siedmiu nowych lądach, 
Jednego twego ciała mój mały świat pożąda. 

Zaskoczę cię, przerażę, pochwycę i uniosę 
Na te obszary płynne, do moich siedmiu wiosen. 

Tam żaden ląd nie stwardniał, tam żaden świat nie ostygł, 
Przerzucam między nimi niedotykalne mosty, 

Przez mosty biegnie płomień - wieczne, serdeczne ciepło, 
Przy którym ciało moje sczerniało i okrzepło. 

Przerzucam giętkie mosty w czerwonej atmosferze, 
Pieszczotą i tęsknotą potęgę moją mierzę. 

Czy mierzę, czy nie mierzę - sam jestem niezmierzony, 
Mam jeden kwiat paproci dla ciebie przeznaczony, 

Czerwony kwiat paproci w płomiennej okolicy, 
Na skórach, na niedźwiedziach, na Wielkiej Niedźwiedzicy. 

Otulę cię, ogarnę, na siedem części potnę 
I oddam siedmiu gwiazdom twe ciało siedmiokrotne, 

Skrwawiony, nasycony na ziemi znów się ocknę 
I siedem świec zapalę, i zaćmię gwiazdy nocne.