Poświęcenie (wiersz klasyka)

Dzień taki chłodny, taki pogodny,

Bieli się światu śnieg pierworodny,



Szklane obłoki, dymy na wietrze,

Coraz to dalsze, cichsze i bledsze,



I ty tak bliska, a tak bezbrzeżna

I taka chłodna, i taka śnieżna...



Komu umierzyć? Z kim się sprzymierzyć?

W czyje ramiona wichrem uderzyć?



Dzień taki cichy, dal taka sina,

Dzwoni nade mną srebrna godzina...



Jak kielich wina wychyl mnie do dna,

Moja niewierna, śnieżna i chłodna,



Na twoich białych piersi noclegu,

Pieśni te będą jak krew na śniegu.