sonet 40

Wszystkie miłości me zabierz, mój miły;
I cóż otrzymasz prócz tego, co miałeś?
Owe miłości miłością nie były;
Wcześniej mą całą miłość otrzymałeś.
Jeśli twa miłość moją miłość bierze,
Gdyż cię miłuję, jakże mam cię winić?
Winić cię będę, jeśli chcesz nieszczerze
Igraszkę sobie z mej miłości czynić.
Chcę ci wybaczyć, złodzieju kochany,
Choć ubogiego mnie do cna okradasz;
Lecz wie to miłość: bardziej bolą rany,
Gdy nie wróg znany, lecz miłość je zada.
     Wdzięku zmysłowy, twe zło pięknie mami; 
     Krzywdź, zabij; ale nie bądźmy wrogami.