sonet 81

William Shakespeare

Żyć będę, by wiersz wyryć na twym grobie,
Lub ty przeżyjesz, gdy ja w ziemi zgniję.
Śmierć już nie porwie pamięci o tobie,
Choć pamięć o mnie cielesną zabije.
Odtąd już wiecznie będzie żyć twe imię,
Choć cicho złoży mnie świat na uboczu;
Prosty grób w ziemi mieć będę jedynie,
Gdy ty w grobowcu spoczniesz ludzkich oczu.
Twoim pomnikiem będzie wiersz mój miły;
Ujrzą go oczy jeszcze nie otwarte,
A przyszłe wargi będą cię sławiły,
Gdy z warg dzisiejszych będzie tchnienie starte.

        Moc mego pióra odda ci istnienie
        I z tchnienia innych weźmiesz swoje tchnienie.

Inne teksty autora

William Shakespeare
William Shakespeare
William Shakespeare
William Shakespeare
William Shakespeare
William Shakespeare
William Shakespeare
William Shakespeare
William Shakespeare
William Shakespeare
William Shakespeare
William Shakespeare