Literatura

sonet 13 (wiersz klasyka)

William Shakespeare



Piękność wątpliwe bogactwa zawiera.
Jak połysk jasny niknie niespodzianie,
Kwiat to, co w pąka zalążku umiera,
Szkło kruche wielce, które w lot się łamie:
     Połysk, bogactwo, kwiat, szkło wnet zaginie,
     Pęknie, zmarnieje, zemrze po godzinie.
Jak przepadają bogactwa zgubione,
Jak utracony raz połysk przepada,
Jak umierają kwiaty porzucone,
Jak raz pęknięte szkło znów się nie składa,
     Tak, jeśli piękność zbrukasz, to na wieki,
     Na nic barwiczki, rozpacz, bóle, leki.


przysłano: 5 marca 2010

William Shakespeare

Inne teksty autora

Sonet XVIII
William Shakespeare
Sonet
William Shakespeare
sonet 97
William Shakespeare
sonet 75
William Shakespeare
sonet 85
William Shakespeare
sonet 5
William Shakespeare
sonet 81
William Shakespeare
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca